Türkiye’de kentleþme sürecinde plansýz yapýlaþma ve bina yapým maliyetlerinin düþük tutulmasý gibi unsurlar konut binalarýnda enerji tüketiminin Avrupa Birliði ülkeleri ortalamalarýnýn iki katý gerçekleþmesine neden olmaktadýr. Bu gidiþat karþýsýnda Türkiye’de 2007 yýlýndan itibaren Enerji Verimliliði Kanunu ve Enerji Performans Yönetmeliði uygulamaya konularak, mevcut konut binalarýnýn enerji tüketimi-kabuk iliþkisinde, yenilenebilir enerji kullanma performansýnýn arttýrýlmasýna yönelik iyileþtirmelerin önemi vurgulanmýþtýr. YTÜ Bilimsel Araþtýrmalar Projeler Koordinatörlüðü tarafýndan desteklenen “Mevcut Konut Stoðunda Yenilenebilir Enerji Kullanýmýna Yönelik Verilerin Deðerlendirilmesi ve Tasarým Ölçütleri Ýçin Yere Ait Bilgilerin Oluþturulmasý; Beykoz Örneði” isimli araþtýrma projesi kapsamýnda Ýstanbul’un Beykoz Ýlçesi örneðinde yürütülen çalýþmada çoðunluðu ayrýk düzendeki yapýlar, yeþil alanlarýn çokluðu, yapý yoðunluðu ve kat adetlerinin kent merkezine göre daha az olmasý güneþ enerjisini ön plana çýkarmýþtýr. Bu baðlamda Ýstanbul’un Beykoz Ýlçesi’nde yürütülen çalýþmalar dört farklý mevcut konut dokusunda belirlenen birer bina örnek seçilerek gerçekleþtirilmiþtir. Seçilen mevcut dört konut binasýnda gerçekleþtirilen araþtýrma sonuçlarý benzer çýkmýþtýr. Dolayýsýyla ilgili araþtýrma projesinin ürünü olan bu makalede Beykoz’daki Kanlýca yerleþmesinden seçilen çok ailelik konut binasýnýn sonuçlarý paylaþýlmaktadýr. Seçilen binada ýsýtma-soðutma yükleri ve CO2 salýnýmlarý hesaplanarak bina kabuðunda güneþ enerjisinin de bina þartlarýnýn elverdiði oranda sýnýrlý bir þekilde verimli kullanýmýný saðlayacak iyileþtirmeler belirlenmiþtir. Sözkonusu iyileþtirmeler; pencere alanlarý, pencere saçaklarý, pencere özellikleri, dýþ duvar yalýtým kalýnlýðý, hava sýzýntýlarýnýn engellenmesi, gölgeleme ve peyzaj elemanlarýyla güneþ denetiminin saðlanmasý olarak belirlenmiþtir. Makale belirlenen yöntemlerin uygulanmasý ve sonuçlarýn gösterilmesini içermektedir. Ýyileþtirme parametreleri arasýnda bir iliþki kurulup herhangi bir çýkarým yapýlmamýþtýr. Seçilen dört binadan biri olan ve bu makaleye konu olan Kanlýca’daki mevcut konut binasýnýn aylýk ve yýllýk ortalama ýsýtma-soðutma ihtiyaçlarý IESVE simülasyon programý kullanýlarak hesaplanmýþtýr. Ýyileþtirmeler sonunda binada yýllýk ýsýtma enerji tüketimi %72 azalma saðlarken, yýllýk soðutma enerji tüketimi %24 düþmüþ, buna baðlý binanýn yaydýðý CO2 miktarý %62 azalmýþtýr.

Turkey has undergone inadequate development during a process of rapid urbanization and growth since the 1950s, parallel to reduced construction costs for residential buildings. This has contributed to household energy consumption in Turkey growing to twice the global average, and twice the averages of European Union member states. In response, the Energy Efficiency Law and other energy performance regulations were enacted in 2007. As a part of “Assessing the Inventory for Renewable Energy Utilization in Existing Residential Buildings and Setting Up Local Design Parameters,” supported by the Yýldýz Technical University Scientific Research Projects Coordination Department, Ýstanbul’s Beykoz District was chosen as the case area. Using solar energy for heating purposes is popular in Beykoz for a number of reasons, including the prevalence of mostly detached buildings and abundant green space, as well as less building density and fewer stories, compared to the city center. Four buildings were studied in order to identify improvements that would allow for a reduction in cooling and heating loads in existing residential buildings in the context of building envelopes. Research of the four existing residential buildings executes similar results. Results of the study of a multi-family residential building in the neighborhood of Kanlýca is presented. Determined by the calculation of cooling-heating loads and carbon emissions, improvements designed to efficiently utilize solar energy where the building envelope permits are identified. These improvements address window space, eaves, and characteristics, as well as exterior wall insulation thickness, draft prevention, shading, landscaping features, and control of solar energy. Average monthly and annual heating-cooling requirements were calculated using IESVE simulation software. The improvements yielded a 72% drop in annual heating energy consumption and a 24% drop in annual cooling energy consumption, resulting in an average drop of 62% in CO2 emissions.

Abstract | Full Text PDF

Çalýþma, Ýstanbul’da konut çevrelerinde son birkaç yýl içinde gözlemlenen ve farklý kentsel kimlikleri kopyalayarak birebir uygulayan yeni bir eðilimin tartýþýlmasýný ve söz konusu konut yerleþimlerine potansiyel kullanýcýlarýn verdikleri tepkileri anlamayý amaçlamaktadýr. Bu çerçevede bir araþtýrma yapýlmýþ ve “Venedik San Marco Meydaný” ve “Ýstanbul Boðazý”ný kopyalayarak bu mekanlarda yaþamayý vaadeden iki farklý konut yerleþimi seçilmiþitir. Seçilen konut yerleþimleri ile ilgili “mimar” ve “mimar olmayan” potansiyel kullanýcýlarýn deðerlendirmeleri ve tercihlerini analiz eden bir çalýþma gerçekleþtirilmiþtir. Çalýþma, iki farklý grubun yerleþimlerin görsel özelliklerini taným ve tercihlerinde farklýlýklar olacaðý hipotezini de test etmektedir. Yirmi mimar ve 20 mimar olmayan katýlýmcýya, konut yerleþimlerini deðerlendirmeleri için bir “görsel deðerlendirme testi” uygulanmýþtýr. Anket uygulamasý ile gerçekleþtirilen deðerlendirme testinde seçilen konut yerleþimlerinin imajlarý kullanýlmýþtýr. Sonuçlar, iki grup arasýnda önemli farklýlýklar olduðunu göstermektedr. Mimarlar, konut yerleþimlerinin deðerlendirilmesinde genel olarak negatif bir eðilimdeydi ve çoðunlukla “tasarým ve baðlam” üzerine odaklanmýþtýr. Mimar olmayanlar ise konut yerleþimlerinin özelliklerini genel olarak olumlu olarak deðerlendirmiþ ve “fonksiyon-birimler” ve “kalite” konularý ile ilgilenmiþlerdir. Mimar olmayanlarýn, kentsel kimliklerin kopyalanmasýnýn en önemli amacý olarak görünen “Venedik’te yaþamak” veya “Boðaz’da yaþamak” konseptleri ile ilgilenmedikleri, onlarý daha çok yerleþimlerin “yeni, planlanmýþ ve düzenli” olmalarýnýn, sosyal ve rekreasyonel alanlarý gibi kent merkezinde yoksun kaldýklarý özelliklerin cezbettiði anlaþýlmaktadýr.

The aim of the present study was to discuss an emerging trend in Ýstanbul housing –a trend of essentially copying urban identity and pasting it on housing– in an effort to test the reaction of potential users to these environments. The present study includes research regarding a possible divergence in opinion of these environments among laypeople and experts in the field of architecture. Sample sites selected were themed “San Marco Square, Venice” and “Bosphorus, Ýstanbul.” It was hypothesized that a difference in opinion would be present among groups regarding the description of and preferences for visual attributes of the sample sites. Twenty architects and 20 non-architects were asked to describe the selected buildings. A “Visual Evaluation Test” featuring images of the buildings was included in the questionnaire. Significant differences in opinion were present among the groups of respondents. Architects generally held a negative view of the sites, focusing primarily on design and context. Non-architects evaluated the visual attributes positively, focusing primarily on “function-units” and quality. They were uninterested in Venice or the Bosphorus as housing concepts, but were largely impressed by the newness of the sites, their social and recreational facilities, and their planned organization, features consumers are deprived of within the city center.

Abstract | Full Text PDF

Hýzlý kentleþmenin olduðu bir çaðda, konutlarýn, þehirlerin artan ve deðiþen ihtiyaçlarýna nasýl cevap vereceði keþfedilmesi gereken önemli bir sorun olmaktadýr. Bu bildiri, bu ihtiyaçlara cevap verebilmek açýsýndan loft binalarýn konut üretimindeki yerini yeniden düþünmeyi ve loft binalarý ‘uyumluluk, deðiþebilirlik ve esneklik’ kavramlarýný da içinde barýndýran ‘açýk yapý’ konsepti üzerinden tartýþmayý amaçlamaktadýr. Bu amaçla, ilgili yazýn taranmýþ ve üçü yurtiçi, üçü yurtdýþýndan olmak üzere altý örnek analiz edilmiþtir. Biri, örnek loft binamýzýn tasarým ekibinden, bir diðeri de kullanýcýsý olmak üzere iki kiþi ile röportaj yapýlmýþtýr. Çalýþma göstermiþtir ki, loft binalar yüksek duvarlarý ve iç mekâný bölmeyen taþýyýcý sistemleriyle açýk yapý konseptinin temel özelliklerini içinde barýndýrýrken, cephedeki kýsýtlamalardan dolayý konseptten ayrýlmaktadýr. Açýk yapý karakteristiði ile Türkiye’nin gelecekteki konut üretiminde önemli bir rol oynamaktadýr.

In an age of rapid urbanization, the question of how housing should respond to increasing, changing demands of cities has become crucial. The aim of the present study was to re-envision the role of the loft building in housing production in Turkey in terms of responding to those needs, and to discuss loft buildings within the context of an open building–embodying adaptability, variability, and flexibility. To do so, literature was reviewed, and six examples, three national and three international, were analyzed. Two interviews were conducted, one with a member of a design team, and one with a user of loft examples. The study demonstrates that loft buildings embody the fundamentals of the open building concept, with high ceilings and structural systems that provide interior space without division, but which diverge from the concept due to restrictions in their facades. It also suggests that lofts can play a remarkable role in future Turkish housing production due to these open building characteristics.

Abstract | Full Text PDF

Doðu Anadolu Bölgesinde yer alan Erzincan Ýli Kemaliye ilçesi ve çevre yerleþimleri, mimari tasarýmýnda özgün dokusu ile ayýrt edici bir özelliðe sahiptir. Bölgede yer alan geleneksel konutlarýn zaman içinde göç nedeni ile kullanýlmamasý gerekli bakýmlarýn aksamasýna neden olmuþtur. Bu aksama ile birlikte etkin olan iklimsel etkenler yapýlarda farklý düzeylerde hasarlar oluþturmuþtur. Bu hasarlarýn oluþmamasý için geleneksel konutlarýn düz damlarý ve cepheleri sac malzeme ile kaplanmýþtýr. Yerel bilgi ve deneyim kullanýlarak uygulanan bu koruma yöntemi bölgenin özgün mimari dokusunun görünür olmasýný engellemiþ ve görüntü kirliliðine neden olmuþtur. Bununla birlikte, bu yöntem konutlarýn günümüze kadar ulaþmasýný da saðlamýþtýr. Diðer bir müdahale yöntemi olan “emanete almak” ise, konutlarýn taþýyýcý elemanlarýnda meydana gelen hasarlara yöneliktir. Bu müdahale biçimi ile hasar alan taþýyýcý elemanlarýn onarýlmasý veya yerine yenisinin yerleþtirilmesi amaçlanmaktadýr. Uygulanan bu koruma yöntemleri ele alýndýðýnda, konutlarýn ayakta kalmasý saðlanmakla birlikte, farklý mimari etkilere neden olduðu görülmektedir. Geleneksel konut çevrelerinin korunmasý ve mimari mirasýn geleceðe aktarýlabilmesi önemli bir gerekliliktir. Bunun yerel bilgi ve deneyimlerin evrensel koruma ilkelerine uyumlu olarak karþýlýk bulmasý ile saðlanabileceði düþünülmektedir. Bu amaçla, çalýþmada, Kemaliye ve çevre yerleþmelerinde yer alan geleneksel konutlarýn yapýsal kuruluþlarý, konutlarda meydana gelen hasarlar, bu hasarlarýn giderilmesi ve mevcut yapýnýn korunmasý için uygulanan müdahalelerden “sac kaplama” ve “emanete alma” deðerlendirilmiþtir.

Located in eastern Anatolia, the Kemaliye district of Erzincan province and surrounding settlements are distinguished by unique architectural design. Due to urban migration, traditional houses in the region are not in use, leading to a gradual neglect of necessary maintenance. Climatic factors also cause varying degrees of structural damage. Flat roofs and facades of traditional houses are covered with sheet metal to prevent this damage. This method, applied with local knowledge and experience, has hidden the region’s unique architecture and caused visual pollution. However, it has also ensured the preservation of these houses. Another method, “the suspension of the load (emanete almak)” is used to repair or replace damaged structural elements. While ensuring the general preservation of the houses, these methods have architectural impacts. The preservation of traditional settlements and architectural heritage is critical, and it is expected that local practices are in accordance with universal principles of preservation. In an effort to investigate further, the structural organization of these traditional houses, damage sustained, and “sheet metal coating” and “suspension of the load” methods of preservation are evaluated.

Abstract | Full Text PDF

Mimarlýk fakültesi stüdyo ve derslikleri, anlaþýlabilirliðin son derece önemli olduðu konuþmaya yönelik mekanlardýr. Mimarlýk eðitiminin temellerinin atýldýðý, farklý çalýþma þekillerine de cevap vermesi beklenen bu mekanlardan yeterli verimin alýnabilmesi, akustik konfor koþullarý bakýmýndan iyi tasarlanmýþ mekanlar olmalarýný gerektirmektedir. Bu amaçla, bu çalýþmada, örnek çalýþma alaný olarak belirlenen Dokuz Eylül Üniversitesi Mimarlýk Fakültesi’nde bir stüdyo ve bir dersliðin mevcut hacim akustiði koþullarý öznel ve nesnel yöntemlerle belirlenmiþ, yapýlan tespitler doðrultusunda nesnel yöntemlerle iyileþtirilmesine yönelik çözüm önerileri geliþtirilmiþtir.

Intelligibility is an extremely important feature of the studios and lecture halls of a faculty of architecture. The foundation of an education is based in these spaces, which are expected to accommodate various styles of study. For these spaces to be efficiently utilized, they must be well designed for acoustic comfort. Current conditions of acoustics in a studio and a lecture hall at the Faculty of Architecture of Dokuz Eylül University were evaluated by both subjective and objective methods in the present study. Subjective methods included a questionnaire, and objective methods included measurement and simulation of acoustics. Suggestions for improvement of acoustic quality were developed according to results.

Abstract | Full Text PDF

Birinci Dünya Savaþý öncesi kýsa bir süre Avrupa’da avangard hareketleri etkilemiþ olan Fütürizm’in mimarlýk alanýnda en bilinen temsilcisi Antonio Sant’Elia’nýn, 1914 tarihli Fütürist Mimarlýk Manifestosu’nun gerçek sahibi olmadýðýna dair þüpheler oluþmuþ bulunmaktadýr. Bu þüpheler, 5 manifestonun içerdiði mesajla, mimarýn geleceðin þehrini gösteren perspektif çizimleri arasýnda olduðu düþünülen bazý uyumsuzluklar etrafýnda yoðunlaþarak, Sant’Elia’nýn aslýnda Fütürist sayýlamayacaðý kanaatini beslemiþtir. Özellikle manifesto metnine sonradan eklenmiþ olan mimarlýkta eðik ve eliptik çizgiler istendiðinin ifadesi, bu çizimlerin Fütürizm’in devingenlik arayýþýyla uyumsuzluðunun bir delili olarak gösterilir. 10 Ýnsan bedenini, özellikle erkek bedenini merkeze koyan Marinetti ve Boccioni, özünde devingen bir maddî çevrenin psiko-fiziksel etkilerinin duyumsanmasýný (empati) esas alan ve bilincin dýþýnda kalan etkileri reddeden sanat ifadeleri aradýklarýndan, özneyi nesneyle etkileþime sokan perspektif, Fütürizm’in önemli bir özelliðidir. Bu sebeple, genelde mimaride nesnel yaklaþýmlarýn kullandýðý aksonometri, özneyi 15 devingenlikle bedensel olarak etkileþtiðini duyumsamaktan mahrum býraktýðýndan Fütürizm’e uygun deðildir. Halbuki Sant’Elia’nýn genellikle aþaðýdan ve köþeden bir bakýþla çizilen perspektiflerinde kaçýþ noktasýna doðru eðilen yatay çizgiler ile dikliðini hemen her zaman koruyan düþey çizgiler, yatayda ve düþeyde devingen bir hareketin görüntüsünü duyumsatýrlar. Kýsacasý, Sant’Elia’nýn mimari yaratýmlarýnda devingenlik, resmedilen yapýlardaki “gerçek” eðik ve eliptik çizgilerin olduðu kadar, hatta belki bunlardan 20 daha da çok, öznel görsel algýyý taklit eden perspektiflerdeki görüngüsel (fenomenal) hareketlerin psiko-fiziksel etkilerinden de kaynaklanýr.

Doubts linger regarding Antonio Sant’Elia’s authorship of the “Manifesto of Futurist Architecture,” which was published in 1914 with the signature of this best-known adherent of Futurism in architecture and had certain influence over avant-garde movements in Europe before World War I. These doubts concentrate on supposed discrepancies between the architect’s perspective drawings showing the city of the future and the manifesto’s message, fostering the conviction that Sant’Elia should not be regarded as a Futurist. Statements later added to the manifesto proposing the use of oblique and elliptic architectural lines are used as evidence to support the incongruity of the drawings with Futurism’s search for dynamism. Because Marinetti and Boccioni placed the human body, particularly the male body, at the center of their search for artistic expression based on psycho-physical effects of the material environment and refused to acknowledge the effects of the unconscious, perspective is a very important element of Futurism, as it can engage the subject in the object and vice versa. Therefore, axonometric projection, which generally serves objective approaches, is not appropriate for Futurism, as it deprives the subject of the sensation of physical engagement with dynamism. However, in Sant’Elia’s perspective drawings, which are usually set at an oblique angle and seen from a low level, the foreshortening of the horizontal lines and almost constant use of erect vertical lines create a sensation of both horizontal and perpendicular dynamic movement. In these architectural creations, dynamism stems from psycho-physical effects of phenomenal movement, which imitate subjective visual perception as much as, if not more than, the “real” oblique or elliptic lines of the buildings depicted.

Abstract | Full Text PDF

Mimarlýk, zihnin uzantýsý olan duvar resimleriyle bezenmiþ maðaralarýn ardýndan gelen baþlangýcýndan bu yana, zamanýna göre algýlanan ve deneyimlenen dünya/yer küre ile evrenin ölçekli bir temsili olagelmiþtir. Bu çalýþmada, gözün uzantýsý uzgöreç/TV camlarýndan canlý izlenebilen Ay’ýn fethinden, týptaki canlý iç dünyalara deðin, uzam kavramýný dönüþtürmüþ olan görüntüleme uygulayýmlarý ile bunlarýn ‘doð-al’ bir uzantýsý olan görsel ekin/kültür arasýndaki koþutluklar saptanmakta, geniþ açýlý bir mercekle de, bu iki olguyla, kendisi de bu uygulayýmlar sayesinde uzak coðrafyalarda görünür kýlýnmýþ olan mimarî arasýndaki koþut dönüþümlerin bir betimlemesi sunulmaktadýr. Amaçlý örnekleme yöntemiyle ele alýnmýþ olan mimarî yapýlarýn, siyaset ve ‘ev yönetimi/oikonomia’dan, ruhbilime deðin, dönemlerine özgün yaklaþýmlarla da eþzamanlýlýklarýnýn da vurgulanabileceði bu çalýþmanýn dördüncü boyuttaki çalýþma sahasýnýn baþlangýç noktasý olaraksa, Seattle Space Needle’ýn (Uzay Ýðnesi) hizmete girdiði 1962 yýlý saptanmýþtýr. Bu baðlamda, TWA Flight Center, Seattle Space Needle Ýkiz Kuleler, Pompidou Merkezi, Tours Aillaud, Les Espaces d’Abraxas, AT&T Yapýsý ve 1111 Lincoln Road gibi, 1962’den günümüze deðin, Dýþavurumcu/Ýfadeci, Uluslararasý Biçem ve Brutalist mimarîlerden, Çaðcýl ötesi ve üstçaðcýla deðin farklý yaklaþýmlar sergileyen çeþitli mimarî örneklerin öne çýktýklarý görülmüþtür. Ýlgili kitle basýn-yayýn kazýbilim buluntularý aracýlýðýyla da, görüntüleme uygulayýmlarý dolayýsýyla, 1962’den günümüze, aþamalý olarak abece çaðýndan imge çaðýna geçiþin, mimarîdeki dönüþümler ile eþzamanlý geliþen tabakalaþma süreçlerinin saptanabilmesine çalýþýlmýþtýr.

Since its beginnings, after caves were covered with paintings that were the extension of the mind, architecture has always been a scaled representation of the perceived and experienced earth world and universe. The aim of the present study was to determine parallel developments between imaging technologies that have made the living inner worlds in medicine seen just like the eye’s extension television glasses which made it possible to watch the conquest of the Moon live and their natural extension, visual culture and the architecture, which have been made visible to distant geographies by the same technological developments. Buildings such as the TWA Flight Center, the Space Needle, Centre Georges Pompidou, AT&T, and 1111 Lincoln Road were investigated through purposive sampling in the present study. The starting point was 1962, when relevant imaging technologies came to the fore. The aforementioned buildings, along with the Tours Aillaud and Les Espaces d’Abraxas, all reflecting different architectural styles from Expressionism, International Style and Brutalism towards Postmodernism came to the fore. And, via the relevant mass media archeological site’s finding context, the stratification processes of the shift from alphabet culture towards the image culture, which is synchronously transforming the architecture, thanks to the imaging technologies, are to be fixed.

Abstract | Full Text PDF

Günümüz þehirlerinin neredeyse tamamý kavramsal baðlamda bir düzeye kadar bölünmüþtür. Ancak bu yazý, milliyet, etnisite, din ve kültürle iliþkili uç gerilimlerin neden olduðu, daha spesifik bir kentsel bölünme türüyle ilgilenmektedir. Bu çatýþmalar kentsel alanlarda ses bulmaktadýr ve mekânsal görünürlük kazandýklarý zaman, bu yazýnýn da konusu olan ‘bölünmüþ kentler’ ortaya çýkmaktadýr. Bu þehirler arasýnda en iyi bilinen örnekler Belfast, Kudüs, Lefkoþa, Mostar, Beyrut ve Berlin’dir. Özgün niteliklerinden dolayý, bu þehirler, kendilerini diðer kentsel alanlardan ayýran özel bir söyleme sahiptirler. Bu çerçevede, bu yazýnýn ana konusu, seçilmiþ þehir örneklerinde–Belfast ve Berlin–bölünmenin kentsel sonuçlarýnýn karþýlaþtýrmalý olarak analiz edilmesidir. Her kent, kendine has coðrafi, tarihi ve ekonomik geliþme özelliklerine sahip olduðu için, bölünme süreç ve sonuçlarý büyük farklýlýklar göstermektedir. Bölünmenin kentsel sonuçlarýný süreç odaklý bir yaklaþýmla deðerlendirmek, bölünme öncesi, sýrasý ve sonrasýndaki mekânsal trajedilerinin bütüncül olarak daha anlaþýlabilir olmasýna olanak tanýyacaktýr. Karþýlaþtýrmalý analiz sonucunda, örnek þehirler arasýndaki farklýlýklara karþýn, genel bir fonksiyonel ve yapýsal kentsel sonuçlar tablosunun ortaya çýktýðý görülmüþtür. Bu tablonun, kentsel bölünmenin mekânsal örüntüsünü anlamak isteyen ileriki çalýþmalar için aydýnlatýcý olacaðý düþünülmekte ve bölünmüþ kentlerin karþý karþýya olduðu sorunlarla baþ edebilmesi için geliþtirilecek planlama modelleri için altlýk teþkil etmesi beklenmektedir.

Every contemporary city is divided to a certain extent. The present study is concerned with urban division defined by extreme tensions related to nationality, ethnicity, religion, and culture, which are channelled into urban arenas. Once these contestations are made spatially visible, the “divided city” with which this study is concerned appears. Well-known examples of such “divided” cities are Belfast, Jerusalem, Nicosia, Mostar, Beirut, and Berlin. Due to distinctive attributes, these cities contain an exclusive discourse that differentiates them from other urban areas. In this context, the aim of the present study was to comparatively analyze urban consequences of division in selected case studies: Belfast and Berlin. As each city has unique attributes of geography, history, and economic development, the processes and outcomes of their division differ substantially. This investigation of the consequences of urban division in a temporal perspective presents patterns of urban development before, during, and after division in order to provide a comprehensive understanding of spatial dramas faced by these cities. Comparative analysis revealed a common pattern of functional and structural urban consequences, in spite of differences. It is suggested that an illustration of common patterns of development can facilitate an early recognition and management of division. It is believed that the findings of the present study will aid future studies that aim to understand the patterning of urban division and generate planning models to tackle problems faced by divided cities.

Abstract | Full Text PDF

Ekonomik ve sosyal paradigmalarda yaþanan deðiþimle birlikte, planlama tartýþmalarý kurumsal ve iliþkisel boyutlar üzerine odaklanmýþtýr. Bu yaklaþým politik ve kamusal yatýrýmlardan planlama-uygulama süreçlerine, kuramsal ve kavramsal tartýþmalardan kurumsal düzenlemelere, mekansal ölçeklere, yerel kaynaklara, güç iliþkileri ve parçalanmýþlýklara bir çok aþamada planlama sisteminin deðiþimine yol açmýþtýr. Türkiye’de akademik ve politik tartýþmalar da planlamanýn kurumsal ve iliþkisel boyutundaki evrimini anlamaya ve kentsel/bölgesel geliþme üzerindeki yansýmalarýna odaklanmýþtýr. Bu baðlamda, makalede Türkiye’de üst ölçekli planlama deneyimlerinin kurumsal ve iliþkisel kapasiteden ne düzeyde beslendiði ve planlama süreçlerinin baþarýsý açýsýndan kurumsal ve iliþkisel yaklaþýmlarýn anahtar bir faktör olup olmadýðý araþtýrýlmýþtýr. Çalýþmanýn sonucunda, Türkiye’de ulusal ve bölge düzeyinde tamamlanamamýþ yada belirsizlikler içerenkurumsal ve yasal düzenlemeler, belirsiz mekansal ölçekler ve yetki-otorite parçalanmalarý gibi kurumsal ve iliþkisel boyuta referans veren konular baðlamýnda karþý karþýya kalýnan sorunlar, planlama süreçlerindeki baþarý düzeyini etkilemiþtir.

Planning discourses have focused on relational and institutional structure, as well as changing economic and social paradigms. This has led to alterations in various stages of planning systems, from theoretical approaches to institutional arrangements, spatial scales, local sources, and power relations and fragmentations, and from planning-implementation processes to political and public interests. Over the last two decades, there has been growing academic and political interest in the evolution of planning from the aforementioned perspectives in Turkey. The aim of the present study was to explore whether relational and institutional approaches are the key reasons for the success of planning approaches in upper-scale planning enterprises. It is demonstrated that insurmountable obstacles that provide reference for institutional and relational dimensions of planning are some of the most important matters impacting planning in Turkey. These obstacles include uncertain spatial scales, fragmentations of authority and territory, and incomplete institutional and legal regulation at regional and national levels, among other issues.

Abstract | Full Text PDF

Yerleþmelerin tarihsel süreçleri, geliþimleri, kimlikleri iþlevsel açýdan irdelendiðinde temelde birbirinden farklý iki oluþum dikkat çekmektedir. Bunlardan birisi her yerleþmede var olan ve yerleþmeler tarafýndan zaman içinde geliþtirilen, zenginleþtirilen, insan eliyle oluþturulan öðeler ve bu öðelere baðlý olarak geliþen iþlevler, ikincisi ise sadece bazý yerleþmelerde var olan ve söz konusu yerleþmelerin kimliðini, tarihini, üstlendikleri rolleri belirleyen, yerleþmenin iþlevlerinin oluþmasýný saðlayan öðelerdir. Bu makalede bazý yerleþmelerde var olan ve yerleþmelerin varoluþ sebebi olan “su” öðesi üzerinde durulmaktadýr. Araþtýrmaya konu olan Kapadokya Bölgesi Türkiye’nin ikinci en büyük su havzasýnýn içinde ve en uzun akarsuyu olan Kýzýlýrmak’ýn kýyýsýnda yer almaktadýr. Kýzýlýrmak Kapadokya ve Kayalýk Kapadokya bölgesinde diðer yerleþmelerden daha büyük bir etkiyi Avanos’un kimliði, ekonomik yapýsý ve geliþme sürecinde göstermiþtir. Bu çalýþmada Avanos yerleþmesinin tarihsel süreci, su ile iliþkisi ve bu iliþkinin yerleþme kimliði üzerindeki etkileri, turizm ekonomisi baðlamýnda alanýn planlama sorunlarý ile birlikte tartýþýlmaktadýr.

When historical development and identity of settlements is analyzed functionally, two very different formations stand out. One concerns man-made elements and their functions, which have been developed and enriched over time, and are present in every settlement. The second concerns elements particular to a settlement that determine its role, history, and identity, and dictate its functions. The present study addresses water as the reason for the existence of certain settlements. The region of Cappadocia is located on the banks of Kýzýlýrmak River, or “Red River,” which is the longest river in the second largest basin in Turkey. While the Kýzýlýrmak has played an active role in both the physical formation and cultural structure of the region, it has had a greater effect on the identity, development, and economic structure of the settlement of Avanos, located on the river’s banks. Here, the “water element” includes not only the Red River, but all water resources, such as streams that feed the river and ground water. The relationship with water and its effects on the historical process and identity of Avanos is discussed, with an emphasis on the tourism economy and planning issues of the region.

Abstract | Full Text PDF

Sanayileþmenin etkisi ve izlenen ekonomik politikalar, köyden kente büyük bir göçün yaþanmasýna, köy ve kent yerleþmelerinin de olumsuz olarak etkilenmesine neden oldu. Göçün etkisi Türkiye’de özellikle 1970 yýllarýn ortasýndan itibaren hissedilmeye baþlandý. Plansýz büyük göç, þehirlerde yaþayan insanlarýn sayýsýný toplam nüfusun %80’ine yaklaþmasýna, kýrsal yerleþmelerin tarým üretimi ve ekonomisi de olumsuz olarak etkilenmesine neden oldu. Geliri azalan köylü, evini asgari koþullarda yanlýþ malzeme ve yapýsal detaylar ile yapmaya baþladý. Hatalý yapýsal detaylarla ortaya çýkan deprem bölgesindeki köy evleri de, depremlerden sonra büyük hasar tablolarýn ortaya çýkmasýna neden oldu. Ýstatistiksel veriler, yaþanan büyük göçe ve 2011 Van Depreminin olumsuz etkilerine raðmen, Van‘ýn kýrsal yerleþmelerinde yaþayan nüfus, toplam il nüfusun %50’sini oluþturduðunu göstermektedir. Bu önemli veriyi dikkate alan çalýþma, araþtýrmalarýný Van’ýn kýrsal yerleþmelerinde yapmaya karar vererek bir pilot bölge seçimi yapýlmýþtýr. Araþtýrmalar sýrasýnda pilot bölgede sosyal ve yapýsal anket olmak üzere, 2 anket uygulanmýþtýr. Anketlerin ortaya çýkardýðý sonuçlar, önemli analizlerin geliþmesine neden olmuþtur. Analizler, bir taraftan yerleþmenin altyapýsý ve sorunlarýna ýþýk tutarken diðer taraftan da, yerleþmelerde bulunan köy evleri ve yapýlarý hakkýnda çok kapsamlý bilgilerin elde edilmesini saðlamýþtýr.

The impact of economic policy and industrialization has led to considerable urban migration, with negative effects on rural and urban settlements. The consequences of this migration have been felt in Turkey, particularly since the mid-1970s. Unplanned large-scale migration has caused the population of cities to approach 80% of the total population, negatively affecting the economies of rural settlements, as well as agricultural production. Villagers experiencing financial difficulty construct homes at minimum requirements, with inadequate material and structural detail. The rural houses built with earthquakes. Statistical data indicate that the rural population living in areas surrounding Van constitutes 50% of the total population of the province, in spite of large-scale migration and negative effects of the 2011 Van earthquake. Taking this data into consideration, the present study elected to address these rural settlements, and a pilot region was chosen. Two surveys – social and structural – were conducted in the region, and their results led to critical analyses. Shedding light on the settlements’ infrastructures and problems experienced by their population, theses analyses also provided comprehensive information concerning the village houses and their structures in the settlements.

Abstract | Full Text PDF

Bu çalýþmada, Türkiye’deki üniversitelerin Ýç Mimarlýk ve Çevre Tasarýmý Bölümü son sýnýf öðrencilerinin iç mekân donatý elemanlarýndan ortama yayýlan kirleticilerin insan saðlýðý üzerindeki zararlý etkileri hakkýndaki bilgi düzeylerinin belirlenmesi amaçlanmýþtýr. Bu amaçla geliþtirilmiþ olan ayrýntýlý bir anket; Atýlým, Hacettepe ve Selçuk Üniversiteleri Ýç Mimarlýk ve Çevre Tasarýmý Bölümlerinin son sýnýfýnda mezuniyet durumunda bulunan 95 öðrenciye uygulanmýþtýr. Sonuçta, katýlýmcýlarýn iç mekân donatý elemanlarýndan ortama yayýlan kirleticiler hakkýndaki bilgilerinin yeterli düzeylerde olmadýðý ve mezun adaylarýnýn bilgi düzeylerinin üniversitelere göre farklýlýklar gösterdiði tespit edilmiþtir. Bu farklýlýklar, her üç üniversitenin ders programlarýnda iç hava kirleticileri hakkýndaki bilgilerin yer alma oranlarýndan kaynaklanmýþ olabilir. Bu sonuçlar, insan saðlýðýna doðrudan etkisi olan bu kirleticilerin ders programlarýnda zorunlu ders içeriklerinde daha fazla yer verilmesi gerektiðini açýkça ortaya koymuþtur. Böylece insan saðlýðýna daha bilinçli ve duyarlý yaklaþan iç mimar ve çevre tasarýmcýlarý yetiþtirilebilecektir.

This study aimed to detect the knowledge levels of the final year students, attending at the Department of Interior Architecture and Environmental Design of various universities in Turkey, on the harmful effects of the pollutants released by the interior equipment elements on human health. A detailed questionnaire developed for this purpose was administered to 95 final year students attending at the Department of Interior Architecture and Environmental Design of Atýlým University, Hacettepe University and Selçuk University. In conclusion, the study found that the participants had insufficient knowledge on the pollutants released by the interior equipment elements and that knowledge level of the participant students differed depending on the attended university. This difference may have resulted from the difference of the share of indoor air pollutants subject in the programs of the three selected universities. These results clearly point the need to allocate more space to the subject of indoor air pollutants -which have direct effects on human health- in the compulsory lesson contents of the course programs. By this way, it will be possible to educate interior architects and environmental designers who develop more sensitive and conscious approach towards human health.

Abstract | Full Text PDF