Abstract | Full Text PDF

Abstract | Full Text PDF

Bu yazý, Ýstanbul’da, küçük konut üretimindeki yeni geliþmeleri; alternatif/küçük hanehalklarý konusundaki demografik deðiþimler üzerinden ve mekansallýk kavramý çevrevesinde geliþtirilen kuramsal yaklaþým ýþýðýnda ele alýr.

Yazýnýn akýþý içerisinde iki temel izlek belirlenmiþtir. Öncelikle Ýstanbul’daki demografik deðiþim, bu deðiþimin Ýstanbul konut piyasasýna olasý etkileri, ve bunlarla iliþkilenerek ‘mekansallýk’ kavramlarý tartýþýlacaktýr. Ýkinci olarak Ýstanbul konut piyasasýnýn önemli paydaþlarýnýn (Nef, Dumankaya ve Varyap) alternatif/küçük hanehalklarýný cezbetmeye yönelik pazarlama stratejileri yorumlanacak; ardýndan bunlarýn ürettikleri çoðunlukla standart küçük konut þemalarý arasýndan, ayýrt edici nitelikleri olan az sayýdaki sýradýþý örnek mekansallýk kavramý çerçevesinde geliþtirilen kuramsal yaklaþým ýþýðýnda analiz edilecektir. Amaç bu sýradýþý þemalarýn, geleneksel çekirdek aile prototipi dýþýndaki hanehalklarýnýn barýnma pratikleri açýsýndan taþýdýklarý/önerdikleri potansiyelleri tartýþmaya açmaktýr.

This paper aims at investigating new residential trends in Istanbul accompanying the demographic change that introduces an increasing diversity of small/alternative (non-traditional/non-family) households to the housing market. Moreover, it triggers a theoretical debate on the concept of “offbeat spatiality”.

The paper has a twofold structure. First, the demographic change and its impacts in Istanbul and the concept of the spatiality of small housing units in relation to small /alternative household types are examined. Subsequently, the marketing strategies of three major entrepreneurs (Real Estate Investors, i.e. Nef, Dumankaya and Varyap) developed to attract small households are interpreted. Then, a limited number of offbeat schemes detected among the mostly standardized small housing production of these entrepreneurs and considered to be more appropriate for peculiar features of small/alternative households have been analyzed. The aim is to unfold the spatial potentials of such offbeat schemes for further housing demands of non-traditional households.

Abstract | Full Text PDF

Çocuðun mekân ile etkileþimi, mekânýn çocuða sunduðu imkânlara baðlýdýr. Çocuðun keþfedebileceði, sýnayabileceði, duyularýný uyaran mekânlarýn çocuklarýn öðrenme kapasiteleri ve yetenekleri üzerinde olduðu kadar davranýþlarý üzerinde olumlu etkileri olduðu birçok sosyolog, psikolog ve çevre tasarýmcýsý tarafýndan ortaya konmuþtur. Ancak profesyoneller çocuk mekan tasarýmlarýnda mekansal bakýþ açýlarýný müþteri gereksinimlerine ve bütçelerine göre yönlendirmektedirler.Bu yüzden çalýþmanýn odak noktasý yetiþkinlerin çocuk odalarýndaki beklentileri, terchleri ve gereksinimleri günümüzdeki etkileri ve iç mekandaki etkileridir.Çalýþmanýn yöntemi çeþitli kaynaklar, çocuk araþtýrma verileri, anketler, gözlem sonucunda elde edilen verilere dayanarak çocuklarýn mekansal ihtiyaç, tercih ve beklentileri tespit edilmesinden oluþmuþtur. Bu kapsamda 160 katýlýmcýya uygulanan anketlerin ana baþlýklarý þöyledir: Çocuklarýn Baðýmsýz Oda Durumu, Odalarýn Boyutlarý, Zemin Kaplama, Duvar Kaplamasý ve Duvar Rengi, Odalarda Kalma Ýsteði ve Geçirilen Süre, Mobilyalar, Genel ve Malzeme Tercihlerine ve Mobilya seçiminde dikkat edilen hususlar günümüz koþullarýnda çocuk odasýna yaklaþým konusunda örneklem oluþtururken, bu örneklem çerçevesinde günümüz koþullarý içersinde olmasý gereken fiziksel nitelikleri tartýþmaktadýr.

Many sociologists, psychologists and environmental designers have suggested that physical environment is stimulating the senses of children where they can explore and experiment not only positively effects their learning ability and skills but also influences their behavior. However practitioners of children space design adapt their spatial perspectives to meet the clients' needs and find new ways to work imaginatively within budget constraints. For this reason the focus of this study is to discuss the expectations, preferences and necessities of children’s bedrooms by adults as an example of their contemporary implementation and implications within the interior environment. The method used is examination of various publications, results of children study researches, surveys, observations in order to determine their needs, preferences, concerns and expectations. In the study 160 completed questionnaires were used under the following headings; The status of children with the possession of a room of their own, dimensions of the bedrooms, floor covering, wall papers or covering and wall colors, children desire to spend time in the room and the time spent, furniture, matters taken into account in preference of furniture, general and material preferences, while these present paradigms in the approach to children’s bedrooms at the present day, the physical qualities that need to be included within the framework of this context is the matter of discussion and argument.

Abstract | Full Text PDF

Bu yazýda tek serbestlik dereceli, radyal açýlýr kapanýr, düzlem plakalardan oluþan strüktürlerin tasarýmý için bir yöntem geliþtirilmiþtir. Plakalarýn biçiminin düzgün çokgenler olmasý istenmektedir ve herhangi bir konfigürasyonda üst üste gelmemeleri ve strüktür kapandýðýnda da hiçbir boþluk olmamasý istenmektedir. Yöntem matematikteki tesselasyon geometri bilgisinden yararlanýlarak geliþtirilmiþtir. Bu nedenle öncelikle tesselasyon sonra poligon þekli dikkate alýnarak yapýlan bir sýnýflandýrýlma anlatýlmýþtýr. Daha sonra düzenli tesselasyonlar kullanýlarak radyal açýlýr kapanýr strüktür tasarýmý yapmamýzý saðlayacak yöntem açýklanmýþtýr. Yöntem plaka tiplerini, þekillerini buldururken, sadece döner mafsallar ile plakalarýn nasýl monte edileceðinde de tasarýmcýya yol gösterir. Bu yazýda düzenli poligonlardan oluþan tesselayonlardan yararlanýlarak tasarlanan, çeþitli plakalar ve döner mafsallardan oluþan strüktürler tek serbestlik dereceli çok devreli mekanizmalardýr. Tek serbestlik dereceli mekanizmalar olduklarýný kanýtlamak için birçok hareketlilik analizi yapýlmýþtýr. Analizler sonucunda, çýkarýldýðýnda mekanizmanýn hareketliliðini etkilemeyen (fazla) plakalarýn olduðu ve bu fazla plakalarýn sayýsýný saptayabileceðimiz bir teori geliþtirilmiþtir. Ayrýca pasif döner mafsallar da olduðu saptanmýþtýr. Mimari uygulamalarda çok daha fazla sayýda plaka ve mafsal kullanýldýðýnda, fazla plakalar ve pasif mafsallar estetik veya fonksiyonel sebeplerle gerektiðinde çýkarýlýp tekrar monte edilebilir. Son olarak yapý enerji tüketimini azaltmak için bina dýþ cephesine radyal açýlýr kapanýr bir strüktür güneþ kýrýcý olarak önerilmiþtir.

This paper is concerned with a method of designing single degree of freedom (DOF) radially retractable planar plate structures (RRPS). The shape of the plates are desired to be regular polygons and they are not allowed to overlap in any configuration and no gaps in the closed configuration. The method has been developed by translating geometric knowledge of tessellation in math. Therefore the paper firstly introduces the fundamentals of tessellations and then their classification based on polygon shape. After that it proposes a method of designing RRPS by using 1-uniform regular tessellations. The method identifies the plate types, shape and the way of connecting the plates with only revolute joints. Composed of various plates and joints, the proposed RRPSs based on 1- uniform regular tessellations are single DOF multi-loop planar mechanisms. Mobility analysis is made to prove the single DOF. After various mobility analysis, a theorem is developed to find the number of excessive plates. It is also introduced that there are passive joints besides excessive plates. When more plates and revolute joints are used in architectonic applications, the excessive plates and passive joints can be removed and reassembled if necessary for aesthetic or functional reasons. Finally, a single DOF radially retractable plate structure is proposed for a building façade as a sun shade to reduce the energy consumption.

Abstract | Full Text PDF

Bu makale, genel olarak, Bosna-Hersek’teki Mostar kentinin tarihi kent dokusunu ve özellikle Mostar Köprüsü’nü irdelemekte ve bir dizi silahlý çatýþmanýn yýkýcý etkisinin ardýndan, bu kente özgün yeniden yapýlanma ve yeniden canlanma deneyiminin izlerini sürmeye çalýþmaktadýr. Savaþ öncesi dönemde, Mostar’da gerçekleþtirilen koruma çalýþmalarýnýn örnek niteliði taþýmasý gibi; Yugoslavya Federasyonu’nun sancýlý bir þekilde daðýlmasýnýn ardýndan kentin yýkýmý da, insan tahribatýnýn ne kadar ileri seviyelere varabileceðini kanýtlamýþ ve kentteki tahribat, Balkanlar’daki geri kalmýþlýðýn ve etnik anlaþmazlýðýn bir sembolü haline gelmiþtir. Mostar Köprüsü’nde gerçekleþtirilen yýkým, genel olarak Bosna ve Osmanlý, Akdeniz ve Batý Avrupa özellikleri taþýyan Mostar’daki çok kültürlülüðe bir saldýrý olarak kabul edilmiþtir. Mostar’ýn savaþ sonrasý durumu, özellikle de kentin mimari mirasý ile doðrudan ilgili olduðu için, pek çok yorumda belirtildiðinden çok daha karmaþýktýr. Mostar’ýn (dolayýsýyla Bosna-Hersek’in) çok kültürlülüðünün anlaþýlmasý, bu tür toplumlarda karþýt görüþlerin temsil edilmesinin gerekliliðinin kabul edilmesiyle gerçekleþebilir. Aslýnda, Mostar gibi kentleri daha iyi kavramak, bu kentlerin ‘pozitif tolerans’ bölgelerindense ‘rekabetçi paylaþým ve karþýt tolerans’ bölgeleri olarak kavranmasýyla mümkün olacaktýr. Yöntembilimsel olarak çalýþma, genel bir bakýþ açýsýyla çok sayýda yerel ve uluslararasý kurumun çabalarýný yansýtmakta ve bunlarý yerel halkýn beklenti ve ihtiyaçlarý doðrultusunda geliþtirmeyi hedeflemektedir. Makalenin sonucu birkaç farklý, fakat birbiriyle ilgili düzeyde ortaya konmuþtur: Bunlar, yerel halkýn neden olacaðý olasý sonuçlar, Mostar ile benzer özellikler gösteren kentler için olasý sonuçlar ve son olarak, kentsel canlandýrma, konut yenileme ve eski mahallelerin yeniden canlandýrýlmasý konularýna odaklanmýþ disiplinler için olasý sonuçlardýr.

This paper focuses on the historic core of Mostar in general, and the Old Bridge in particular, and attempts to trace this city’s unique experience to rebuild and revitalize itself after a particularly destructive series of armed conflicts. Just as its preservation before the war was exemplary, Mostar’s destruction during the painful dissolution of the Yugoslav Federation proved to be an example of human destruction at its worst. The city’s devastation became a symbol of backwardness and ethnic strife in the Balkans. The destruction of the Old Bridge, in turn, came to be regarded as an attack on a multi-cultural Bosnia in general, and Mostar in particular with its Ottoman, Mediterranean and western-European architectural features. Mostar’s postwar situation, particularly as it pertains to the city’s architectural heritage, is considerably more complex than what many interpretations would have us believe. It seems that Mostar’s (and by extension, Bosnia’s) multiculturalism can be better understood if one accepts that some antagonism is necessarily present in any multicultural society. Indeed, greater insight into cities such as Mostar would be gained if they are taken not as sites of “positive tolerance” but those of “competitive sharing and antagonistic tolerance.” Methodologically, the study takes a panoptic view of numerous local and international institutions’ efforts, and evaluates them based on the expectations and exigencies of local residents. The article’s conclusions are articulated at several different, but interrelated levels: implications regarding the local populace, implications for cities that may have issues similar to that of Mostar, and lastly, implications for disciplines which focus on issues of urban regeneration, housing renovation, and the revitalization of old neighborhoods.

Abstract | Full Text PDF

Bu çalýþmada, kentsel ayrýþma fenomeni olarak kapýlý konut yerleþmeleri, çevresel stres baðlamýnda ele alýnmýþtýr. Ekonomi politik okumalar ile teorik alt yapýsý anlaþýlmaya çalýþýlan kapýlý yerleþmeler temelde iki kavram üzerine þekillenmektedir; ayrýþma ve ötekileþtirme. Kapýlý yerleþmeler, fiziksel bariyerler ile sosyal yakýnlýðý ortadan kaldýrmaktadýr. Kapýlý yerleþim anlayýþý içinde birbirini iten sosyal, ekonomik, sembolik karþýtlýklar, yerleþimde ve dýþýnda yaþayanlar arasýnda bir gerilim ortaya çýkartmaktadýr. Varsayýlan gerilimi ölçmek için çevresel stres parametrelerinden faydalanýlmýþtýr. Belirlenen stres parametrelerinin çevredekiler tarafýndan nasýl algýlandýðýna yönelik olarak bir görüþme formu hazýrlanmýþtýr. Farklý kentsel sentaktik deðerler ve farklý sosyo-ekonomik yapýya sahip üç bölgedeki kapýlý yerleþim çevresindeki sakinlere bu görüþme formu uygulanmýþtýr. Yapýlan semantik ve sentaktik analizlerin sonuçlarý arasýnda istatistiksel iliþki incelenmiþtir. Yapýlan alan çalýþmasýndan çýkan sonuçlara göre, kapýlý yerleþmelerin çevresinde yaþayanlarýn, yerleþimin sentaktik deðerleri ile orantýlý olarak stres algýsýnýn arttýðý gözlemlenmiþtir. Kentsel alanda parçalý bir görünüm oluþturan, kentsel korkularla þekillenen homojen gruplarýn yaþadýðý kapýlý yerleþmelerin komþularý üzerinde stres algýsý oluþturduðu ve bunun kentsel konumlarýnýn sentaktik deðerleri ile iliþkili olduðu anlaþýlmaktadýr.

In this study, as part of the phenomenon of urban segregation, gated residential communities are discussed in the context of environmental stress. Gated communities, whose theoretical infrastructure is tried to be understood through political economy readings, are shaped upon two concepts basically; segregation and othering. Gated communities eliminate social connectedness with their physical barriers. The social, economic and symbolic oppositions that push each other in the context of gated community reveal a tension between the residents and non-residents of the gated compound. In order to measure the assumed tension, environmental stress parameters have been used. An interview form has been prepared for the purpose of finding out how the determined stress parameters are perceived by the ones living around the gated community. This interview form has been applied to dwellers around gated compounds which are located in three different areas with different urban syntactic values and different socio-economic structures. The statistical associations between the results of the performed semantic and syntactic analyses are examined. According to the results of the field study, it is observed that the perception of stress of people living around the gated communities increases in proportion to the compound's syntactic values. It is understood that gated compounds in which there are homogeneous groups forming a fragmented view of the urban area shaped by urban fears, causes the perception of stress on their neighbors and that this is associated with the syntactic values of their urban locations.

Abstract | Full Text PDF

Yön bulma, bireylerin gecikme ve yersiz endiþe yaþamadan, hedeflerine giden yolu bulabilmeleridir. Bir mekandan diðerine hareket etmek kadar kolay ve günlük bir süreçken; yolunu kaybetmek can sýkýcý bir deneyime dönüþebilmekte; korku ve sýkýntý yaþanmasýna neden olabilmektedir. Yön bulamamanýn yarattýðý bu gibi olumsuz durumlar, yön bulma kavramýný tasarýmda göz ardý edilmemesi gereken bir ölçüt haline getirmiþtir. Bu metin, tasarýmcýlarý yön bulma kavramý ile tanýþtýrmayý, kavramýn önemini gündeme getirmeyi ve farkýndalýk yaratmayý da amaçlamaktadýr. Ayný zamanda gelecek araþtýrmalar için kuramsal bir derleme niteliðindedir. Birey, hareket halindeyken kenti gözlemlemekte; çevresel öðeleri algýlayabilmekte ve bütünle iliþki kurabilmektedir. Mekan içinde bir amaç doðrultusunda hareketin yani yön bulma eyleminin önemi bu noktada ortaya çýkmaktadýr. Yön bulma sürecinde, bireylerin çevre içindeki hareketlerine olanak saðlayan biliþsel haritalar kullanýlmaktadýr. Dolayýsýyla, biliþsel haritanýn oluþumundaki kolaylýk ve biliþsel haritanýn eksiksizliði, bir çevredeki yön bulma davranýþýný etkilemektedir. Mekansal ipuçlarýna görsel eriþim, mimari farklýlaþmalar, iþaret sistemlerinin kullanýmý ve plan biçimleniþleri yön bulma deneyimini etkileyen deðiþkenler olarak deðerlendirilmektedir. Yapýlý çevrenin yön bulunabilir olmasý, hem kullanýcýlar hem de o çevrede sunulan hizmet ve marka kimliðinin algýsý açýsýndan önemli bir mimari ölçüttür. Dolayýsýyla tasarýmcýlarýn ve kent plancýlarýnýn tasarýmýn düþünsel aþamalarýnda yön bulma kavramý üzerine eðilmeleri, yön bulunabilir çevreler tasarlamak açýsýndan önemlidir.

Wayfinding is finding of the way that reaches the particular destination of individuals without any delays or concerns. Although moving from one space to another is a straightforward and daily phase, losing one’s way may turn out to be an annoying experience, resulting in anxiety and nuisance. Negative consequences like these caused by direction loss have turned the concept of wayfinding to a non-negligible criterion in design. This text aims at meeting designers with the concept, bringing its significance forward and raising awareness as well. At the same time, it is a theoretical compilation for future research. Observing the city, the individual can perceive the environmental elements and communicate with the whole while (s)he is in motion. The substantiality of movement, i.e. wayfinding in space in accordance with a purpose comes on the scene at this point. During the period of wayfinding, cognitive maps that enable the movements of individuals within the environment are used. Therefore, convenience of the formation of the cognitive map and its completeness affect the wayfinding behavior in an environment. Visual access to spatial clues, architectural differences, usage of signage and spatial configurations are considered to be the variables that influence the wayfinding experience. The feasibility of direction finding of a built environment is an outstanding architectural criterion for both users and perception of service and brand identity in that environment. Consequently, that designers and urban planners focus on the concept at the intellectual phase of design has importance in designing environments with feasible wayfinding.

Abstract | Full Text PDF

Morfolojik açýdan doluluk ve boþluklarýn geometrik kompozisyonlarý olarak tanýmlanan kent dokularý, ayný zamanda konum, sosyo-kültürel yapý ve kullanýcý kitlesine baðý farklý sosyal ve psikolojik katmanlarý da içeren eþsiz örüntülerdir. Bu örüntülerin ana omurgasýný, bireylerin yaya olarak farklý güzergâhlar ile hareket edebildiði açýk alan aðlarý oluþturmaktadýr. Kentsel açýk alan aðlarý içinde yaya hareket ve yönelmeleri, bireylerin hedef ve tercihlerine baðlý olarak farklýlaþtýðý gibi, mekânsal algý ve dikkatin uyarýlmasý süreçleri ile de deðiþkenlik göstermektedir. Algýya baðlý dikkati uyaran unsurlar temel olarak biçimsel, iþlevsel ve hareketsel olarak sýnýflanabilmekte, yoðunluk ve etki güçleri doku içinde veya dokular arasý farklýlaþabilmektedir. Bu çalýþmanýn amacý, kent dokularýna ait çeþitli niteliklerin yaya hareket ve yönlenmelerini nasýl etkilediðini fiziksel ve psikolojik boyutlarýyla irdelemektir. Çalýþma kapsamýnda Ýstanbul’un önemli kentsel alt merkez alanlarýndan biri olan Kadýköy’ün ýzgara doku biçimlenmesine sahip çarþý bölgesinde yaya hareketlerinin algý-karar mekanizmalarý ile iliþkisi incelenmiþtir. Ýlk etapta alanýn fiziksel doku özellikleri ile açýk alan að sisteminin topolojik yapýsý analiz edilmiþtir. Ýkinci etapta, açýk alan aðý bütününde yaya hareketlerine baðlý yoðunluklar tespit edilmiþtir. Üçüncü olarak bireylerin davranýþ ve yönelmelerini etkileyen algý unsurlarý, psiko-mekânsal katmanlar halinde ifade edilmiþ ve yaya hareketleri ile iliþkileri irdelenmiþtir. Son etapta ise, algýya baðlý davranýþ sürecinin birey temelli olasý farklýlýklarýný incelemek adýna, daha önce mekân deneyimi bulunmayan denekler ile bir algý-hareket-yönelme pilot çalýþmasý gerçekleþtirilmiþtir. Elde edilen bulgular doðrultusunda, genel yaya hareketleri ve yönelmeleri ile psiko-mekânsal katmanlar arasýnda açýklanabilir bir iliþkinin bulunduðu; ancak bireyler özelinde, mekânsal deneyime de baðlý olarak farklý algý-karar süreçlerinin var olabildiði tespit edilmiþtir.

Urban fabrics, which can be morphologically defined as geometric compositions of solids and voids, are also unique patterns including different social and psychological layers depending on location, socio-cultural structure and user profile. The main backbone of these patterns is the network of open spaces, which individuals can move through different route possibilities. Movements and orientations of pedestrians diversify in accordance with their own goals and preferences, as well as alter with spatial perception and stimulation of attention processes. Basically, the stimulating factors of attention can be classified as morphological, functional and motional and also their intensities and impacts differentiate within or between urban fabrics. The purpose of this study is to investigate how various attributes of urban fabric influence pedestrian movements and orientations with physical and psychological aspects. In the scope of the study, the relationship between pedestrian movements and perceptual decision-making mechanisms has been examined in the grid-shaped bazaar district of Kadýköy, which is one of the most important urban sub-centres of Istanbul. Initially, physical and topological properties of the fabric / open space network were analyzed. Secondly, the densities of pedestrian movements were detected. Thirdly, the stimulating factors were represented as psycho-spatial layers and their relevance with pedestrian movements were investigated. Finally, a perception-orientation pilot study was performed with subjects without any spatial experience in Kadýköy to examine the possible individual-based variability of perception-behaviour process. Consequently, it was determined that there is a descriptive relationship between general movements and orientations of pedestrians and psycho-spatial layers; however, the perceptual decision-making process may alter individually with depending on the spatial experience.

Abstract | Full Text PDF

Bir selatin camisi olan Sa’dabad Camisi Sultan III. Ahmet’in iktidar olduðu, Lale Devri’nde (1718-1730) inþa edilmiþtir. Cami, Tarihi Yarýmada, Üsküdar, Eyüp gibi semtlerde deðil, Lale Devri’nde önemli imar faaliyetlerinin olduðu Kaðýthane’de yapýlmýþtýr. Bu alýþýlagelmiþin dýþýnda yer seçimi tam da dönemin içinde bulunduðu ortamýn özelliklerini yansýtmaktadýr. Yüzyýlýn bu ikinci çeyreðinde, Osmanlý topraklarýnda, özellikle Ýstanbul’da kentsel mekanda, mimaride yeni ve farklý kalýplar denenmektedir. Lale Devri, Batý etkilerinin yapýlý çevrede ilk ve naif etkilerinin ortaya çýktýðý dönemdir. Binalarda kapý, pencere, yazýt vb ayrýntýlarda ilk kez Klasik Osmanlý mimarisi tutumunun dýþýna çýkan bezeme programlarý uygulanmýþ, kentsel mekanda odak noktasý yaratan meydan çeþmeleri, sebiller inþa edilmiþ, sur dýþýnda imar faaliyeti önem kazanmýþtýr. Dönemin en etkili uygulamasý, Tarihi Yarýmada dýþýnda, Haliç’e akan, Kâðýthane Deresi kýyýsýnda inþa edilen Sa’adabad Sarayý’dýr.
Sa’dabad Camisi, Sa’dabad Sarayý içinde 1135/1722 yýlýnda inþa edilmiþtir. Cami, III. Selim (HD. 1789-1807) ve II. Mahmut (HD. 1808-1839) dönemlerinde onarým görmüþtür. Ýlk caminin nasýl bir mimariye sahip olduðu bilinmemektedir. Çünkü günümüzde var olan cami, Abdülaziz (HD. 1861-1876) tarafýndan 1279/1862 yeniden yaptýrýlmýþtýr. Bu nedenle yapý, Aziziye Camisi olarak da adlandýrýlmaktadýr. Bu son caminin mimarý Batýlýlaþma döneminin önemli imar hareketlerinde imzasý olan Balyan Ailesi’dir. Mimar Sarkis Balyan’ýn kardeþi Agop Balyan ile birlikte Sa’dabad Camisi’ni yaptýðý kabul edilmektedir.

Sa’adabad Mosque was built as an imperial mosque in the Tulip period (1718-1730) which corresponds to the reign of Ahmet III. The mosque was built in an area very popular in the Tulip Period at Kaðýthane and not in traditional districts of Istanbul such as the historic peninsula, Uskudar or Eyup. This unusual choice of location is a reflection of the characteristics of its time. At the second half of the century, new and different concepts in architecture were assessed in the Ottoman land and especially in urban Istanbul. Tulip Period was a period when western influences were first and naively flourished in the built environment. For the first time, decoration program outside of the classical canon of Ottoman architecture were witnessed on details of the decorative elements such as doors, windows and inscriptions and fountains as the focus of urban space were set at the centers of the squares and construction activity gained pace extramuros. The most fascinating work of the period is the Sa’adabad Palace built outside the historic peninsula by the Kâðýthane Creek.
Sa’dabad Mosque was built in 1135/1722 within the Sa’dabad Palace. It was repaired at the times of Selim III (HD. 1789-1807) and Mahmut II (HD. 1808-1839). The original architecture of the mosque is unknown. Because the existing mosque was rebuilt by Abdülaziz (HD. 1861-1876) in 1279/1862, it is identified as the Aziziye Mosque after the Sultan Abdülaziz as well. The architect of this last mosque is the Balyan Family who had significant role at the construction activity of the period. It is accepted that Architect Sarkis Balyan together with his brother Agop Balyan were responsible from the construction.

Abstract | Full Text PDF

Bu çalýþmada kentsel dönüþüm sürecindeki beklentiler ve muhtemel riskler ortaya konulacaktýr. Bu amaçla Ýstanbul’da 2503 kiþi ile yüz yüze görüþme yapmak suretiyle a) kentsel dönüþümün bireysel kararlarla ya da kamu eliyle toplu geliþimi b) yýkýma dayalý kentsel dönüþüm tecrübesine yakýnlýk c) yerleþik orta sýnýflarýn varlýðýna dayalý olarak dört ayrý alt evrende bir saha çalýþmasý yürütülmüþtür. Araþtýrmanýn amacý kentsel dönüþüm sürecine dair beklenti ve risklerin kamunun öncülüðünde yýkým esaslý kentsel dönüþümü yaþamýþ ve kentsel dönüþüme aday yerlerde yaþayanlar ile bu türden bir kentsel dönüþüm tecrübesine uzak, merkezi yerleþik alandaki yerli-orta sýnýflar arasýnda nasýl deðiþtiðini benzerlikleri ve farklýlýklarýyla ortaya koymaktýr. Oldukça kapsamlý olan araþtýrmanýn bulgularý kentsel dönüþümdeki riskler ve beklentilerle sýnýrlý olarak tartýþýlmaktadýr. Araþtýrma evreninde kentsel dönüþüm konusunda afet ve güvenlik riskini aþan rant odaklý bir mutabakat olduðu, bunun kamu yararýnýn korunmasý güç ve ekolojik maliyeti yüksek bir þehircilik oluþturacaðý tespit edilmiþtir. Orta sýnýflarýn mülkiyet güvencesi ve iktisadi imkanlarý ile dönüþüm sürecine güvenle baktýklarý görülmektedir. Ayrýca, sýnýf konumuna bakýlmaksýzýn kentsel dönüþümde kesimlerin en temelde bireysel- himayeci iliþkilere yönelecekleri ve pazarlýkçý / tazmin stratejisi güdecekleri anlaþýlmaktadýr. Kentsel dönüþüme reaksiyonda iki farklý örüntü ayýrt edilmektedir: orta sýnýflar daha çok kamuoyu oluþturma ve sosyal medya aktivasyonuna yönelebileceklerken, kentsel dönüþüme uðramýþ ve aday yerlerde ise etnik-politik mobilizasyon ile sokak siyaseti imkaný da vardýr.

In this study, expectations and possible risks from urban transformation process will be examined. For this purpose, a field survey on 4 sub universes borders of which determined depending on a) typology of urban transformation, i.e. whether led by state or developed as a result of accumulation of individual decisions b) closeness to experience of demolishing c) presence of native middle class had been carried out with 2503 people through face to face interview. The aim of the research is to set out the differences and similarities on expectations and possible risks between the people living in the sites where state led transformation or individual/parcel based transformation has happened and between the people who are native and belonging to middle class and who are not. The findings of the research limited to risks and expectations have been discussed.In the research we have discovered the agreement of majority on urban transformation on the basis of rent maximization which exceeds security and disaster risk and will in turn lead to an urbanization with higher ecologic cost and unattended public interest. Another finding is that native-middle classes approach to transformation positively and self reliant due to property/deed security and economic welfare, on the other hand people living close to experience of transformation approach negatively. Third,regardless of class position individual and cliental relations will be put into circuits and strategies of compensation will be followed. Two different paths has been identified as a reaction to the process: while middle classes will seek to form public opinion and act in the social media, people living in the places where buildings were already demolished or declared as disaster risk areas are open both to ethnic and political mobilization and street politics.

Abstract | Full Text PDF

Kentleþme süreci ile birlikte, çocuklarýn oyun oynayabilecekleri güvenli alanlar azalmaktadýr. Oyunun çocuk geliþimindeki öneminin bilinmesine ve oyun alanlarýna duyulan ihtiyacýn her geçen gün artmasýna karþýn oyun alanlarý kentlerin en ihmal edilmiþ alanlarýnýn baþýnda gelmektedir. Bunda çocuklarýn temsil edilmeyen ve oy vermeyen bir kesim olarak kent yöneticileri tarafýndan görmezden gelinmesinin payý büyüktür. Bu makalede, orta ölçekli bir kentte, çocuk oyun alanlarýnýn iyileþtirilmesi amacýyla bir araya gelen gönüllü bir kadýn grubunun yaþadýðý deneyim tartýþýlmaktadýr. Kent Konseyi çatýsý altýnda bir araya gelen grup, oyun alanlarýnýn geliþtirilmesi konusunu kentin gündemine taþýmýþ ve yerel yönetimin dikkatini çekmeyi baþarmýþtýr. Kentteki oyun alanlarýnýn mevcut durumunun analizini, çocuklar ve ebeveynler ile yapýlan görüþmeleri ve bir farkýndalýk yaratma sürecini kapsayan süreç oyun alanlarýnýn geliþtirilmesi amacýyla hazýrlanan bir eylem planý ile sonuçlanmýþtýr. 2010-2014 Çanakkale Çocuk Oyun Alanalarýnýn Geliþtirilmesi Eylem Planý bire bir olmamakla birlikte uygulanmaya devam etmektedir. Bu makale, dezavantajlý kesimler olarak tanýmlanan kadýnlar ve çocuklarýn, Kent Konseyi aracýlýðý ile karar sürecini etkileyebileceklerini göstermektedir. Yerel katýlým kentteki yaþam kalitesinin yükselmesine katký saðlamýþ ve karar verenlerin daha fazla çocuk odaklý düþünmeleri gerektiði konusunda farkýndalýklarýný artýrmýþtýr.

The safe areas for children’s play are declining with urbanization. Despite the fact that the significance of play in the development of children is well known and that the demand for safe areas for children increases every day, playgrounds are one of the most neglected spaces within cities. The fact that children are not represented and that they cannot vote is one of the main reasons that this problem is overlooked by the administrators of cities. In this article, the experience of a group of volunteer women, who came together to improve the playgrounds in a medium size city, is discussed. The group got together under the auspices of Çanakkale City Council, brought the issue of improving playgrounds to the agenda of the city and succeeded in attracting the attention of local authorities. The process, consisting of analysis of the current status of the playgrounds, interviews with children and parents, and raising awareness, was finalized with an action plan for playgrounds. The Action Plan for Improvement Playgrounds in Çanakkale (2010-2014) continues to be implemented even if not completely. This article shows that children and women, who are defined as disadvantaged groups, are able to effect to decision making process with help the City Council. The quality of life was improved by local participation in the city, and the awareness of decision makers was raised with regard to thinking in a more child-centered manner.

Abstract | Full Text PDF

Bina Enformasyonu Modellemesi (BIM) ve sürdürülebilirlik yapým sektöründe güncel ve geliþmekte olan iki önemli kavram olarak karþýmýza çýkmaktadýr. Sürdürülebilir BIM son yýllarda ortaya çýkan bir gereklilik olmasýna karþýn, iþlevsel bir birleþmenin önünde bir takým engeller bulunmaktadýr. Halbuki, söz konusu iki kavramýn bütünleþmesi sürdürülebilir yapým üzerinde büyük bir etkiye ve öneme sahiptir. Bu çalýþma, BIM ve sürdürülebilir yapým bütünleþmesi için önerilen IFC (Industry Foundation Classes)–tabanlý modelin altyapýsýnýn kurgulanmasýna odaklanmaktadýr. Modelin temel amacý, sürdürülebilir yapýma iliþkin standartlar ile BIM bütünleþmesi arasýndaki mevcut boþluðun, sürdürülebilir verilerin BIM aracýlýðýyla tasarým sürecine dâhil edilerek doldurulmasýdýr. Yeþil bina sertifikasyonu almak üzere dokümantasyon oluþumunu kolaylaþtýrmak hedeflenmektedir. Bu baðlamda, öncelikle IFC veri standardýnda, yeþil bina sertifikasyonu için gerekli olan verilerin BIM projelerine aktarýlmasýna olanak saðlayan özellik setlerinin geliþtirilmesine deðinilmektedir. Özellik setlerinin geliþtirilmesi süreci, yeþil bina deðerlendirme sistemlerinin temel kategori alanlarýnýn ve kriterlerin incelenmesi, IFC þemasý için olasý kategorilerin belirlenmesi, özellik setlerinin geliþtirilmesi ve ilgili verilerin elde edilmesini kapsamaktadýr. Daha sonra, yeþil malzeme veritabanýna eriþim; bu veritabanýnda yer alan malzemelerin BIM yazýlýmlarý aracýlýðýyla oluþturulan projelerde kullanýlmalarýna olanak saðlayan yeþil malzeme kütüphanesinin yaratýlmasý ve þablon dosya oluþturulmasý ele alýnmaktadýr. Önerilen model altyapýsýnýn son adýmý olarak, proje verilerini IFC formatýndan alarak yeþil bina deðerlendirme sisteminin ölçütlerine göre gerekli hesaplamalarý yapan deðerlendirme aracý sunulmaktadýr. Son olarak, modelin uygulanabilirliði geleceðe dönük çalýþmalar açýsýndan irdelenmektedir.

Building Information Modeling (BIM) and sustainability are the two current and emerging movements in the architecture, engineering and construction (AEC) industry. Even though the importance of Green BIM is recognised, there are some barriers to a functional inclusion such as lack of measured sustainable strategies’ direct access into BIM. Their integration has a great impact on sustainable construction. Accordingly, this study focuses on setting up a substructure of the Industry Foundation Classes (IFC)–based model for BIM and sustainability integration. The main purpose is to fill the gap of BIM integration with standards of sustainable construction by providing a guideline for the design team to address the sustainable features of the project during the design stage. It provides an integrated platform to work on and facilitates the green documentation generation for getting green building certification. Firstly, the property sets are developed in the IFC structure in order to designate the green properties into BIM projects. This process includes the investigation of major categories and criteria of the Green Building Assessment Systems, determination of the possible categories for IFC schema, creation of the property sets and acquisition of the related data. Following this, the green materials database and library are created to get the sustainable data for the assessment. Next, the BIM model is generated based on the green materials. The assessment tool for the data calculation is presented as the last process of the basis for the integrated model. Finally, the applicability of the model is discussed for future studies.

Abstract | Full Text PDF