Learning experience infiltrates the lives of individuals by taking shape in parallel with many other developments such as technology, today’s conditions, media systems, and educational methods of the time. In parallel with this, learning cannot be thought of without time and place; it is essential to associate it with the context of the current time and lived moment. Alternative and informal learning modes – such as learning by doing, experience-based learning, playful learning, and Place-Based learning – have strong ties with the spatial organisation. The relationship between space and learning experience has turned into a situation that needs to unfold and be re-discussed. Especially learning in urban open spaces and the relationship of public pedagogies with public spaces need to be highlighted and unfolded. Learning about sustainability is essential to cultivate sustainable habits in citizens’ daily practices. Scarcity, destruction of natural areas, urbanisation problems, epidemics are not separate concepts. This study, in which informal learning about sustainability is discussed, also questions the informal teaching potentials of urban open spaces. The article also scans the potential of public spaces and informal learning experiences about sustainability. The study, which aims to emphasise the importance of programming public spaces to raise awareness about sustainability and small-scale interventions to be made in these areas, focuses primarily on a literature review on learning experiences about nature-human relationships. It then opens a discussion on small-scale interventions in public spaces and their potential to raise awareness of sustainability. Samples are selected in parallel with the characteristics clarified in parallel with the literature review and the selected public space interventions are examined. The common characteristics and keywords of these interventions, which focus on learning about sustainability in public spaces, are extracted. The study focuses on public pedagogies and raising awareness of sustainability in public spaces while aiming to create a common ground for future interventions. Secondly, it underlines the socio-ecological transformation potential of public spaces.
Keywords: Democracy and urban design, informal learning in public sphere; learning about sustainability; urban interventions; urban pedagogiesÖğrenme deneyimi; teknoloji, günün koşulları, medya sistemleri, dönemin eğitim yöntemleri gibi birçok gelişime paralel olarak şekillenir ve bireylerin yaşamlarına sızar. Zaman ve mekân olmadan öğrenme süreci düşünülemez; onu şimdiki zaman ve anın bağlamıyla ilişkilendirmek esastır. Bir diğer yandan mekân, adeta bir üçüncü öğretmen ya da üç boyutlu bir kitap gibi alternatif öğrenme deneyimleri için önemli bir potansiyel teşkil eder.
Yaparak öğrenme, deneyime dayalı öğrenme, oyunla öğrenme, yer temelli öğrenme gibi alternatif ve enformel öğrenme biçimleri bütünlüğünde, mekân ve öğrenme deneyimi arasındaki ilişki, farklı disiplinlerle ilişkili şekilde ele alınıp yeniden tartışılması gereken bir konudur. Özellikle kentsel açık alanlarda enformel öğrenme ve kentsel pedagojilerin kamusal alanlarla ilişkisinin altının çizilmesi ve tartışılması gerekmektedir. Bu paralelde sürdürülebilirliğe dair öğrenme, vatandaşların günlük uygulamalarında sürdürülebilir alışkanlıklar geliştirmek için önem teşkil eder. Bu bağlamda kamusal alanlarda enformel öğrenme ve sürdürülebilirliğe dair öğrenme arasında anlamlı ve güçlü bağlar bulunmaktadır.
Kıtlık, doğal alanların tahribi, kentleşme sorunları, salgın hastalıklar birbirinden ayrı kavramlar ve olgular değildir. Sürdürülebilir yaşam alışkanlıklarını geliştirmek ve sürdürülebilir bir bilinci hayata geçirmek için sürdürülebilirliğe dair farkındalık oluşturmanın tartışıldığı çalışma, bu anlamda kamusal alanların potansiyellerini sorgulamaktadır.
Sürdürülebilirliğe dair farkındalık oluşturma amaçlı kamusal alanların programlanması ve bu alanlarda yapılacak tasarım ve küçük ölçekli müdahalelerin öneminin altını çizmeyi hedefleyen çalışma, öncelikle öğrenme deneyimi ve doğa-insan ilişkisi konularında literatür taramasına odaklanır. Ardından kamusal alanlarda yapılacak küçük ölçekli müdahaleler ve sürdürülebilirliğe dair farkındalık yaratma potansiyelleri üzerine bir tartışma açar. Literatür taraması paralelinde netleştirilen özellikler paralelinde örnekler seçilir ve seçilen bu kamusal alan müdahaleleri incelenir.
Kamusal alanlarda sürdürülebilirliğe dair öğrenmeye odaklanan bu müdahalelerin ortak özellikleri ve anahtar kelimeler çıkarılır. Çalışma; kamusal pedagojiler ve sürdürülebilirliğe dair kamusal alanlarda farkındalık yaratmak konularına odaklanırken, gelecekte yapılacak müdahaleler için bir ortak zemin yaratmayı amaçlıyor. İkinci olarak ise; kamusal alanların taşıdığı bu sosyo-ekolojik dönüşüm potansiyelinin altını çizip tartışmaya açmak amaçlanıyor.