Children in urban environments: A case study from a dense neighbourhood in Izmir-Turkey
Oylum DİKMEN GÜLERYÜZ1, Fehmi DOĞAN2, Altuğ KASALI21Izmir University of Economics Vocational School, Program of Interior Design, Izmir, Turkey2Department of Architecture, Izmir Institute of Technology Faculty of Architecture, Izmir, Turkey
The aim of this study is to understand children’s engagement with their urban outdoor environments in Izmir-Turkey, a city with a high urbanisation rate, and to explore the factors that affect their outdoor preferences outside of their school time. The study consists of a field study conducted in a densely populated middle-income neighbourhood. Participants are fourth-grade children from a state-run primary school aged 9–11 years (n=44) and their parents (n=40). The study followed a multi-methodological approach, employing questionnaires, drawing and story writing tasks as data collection methods. Results of the study showed the strong tendency to prefer outdoors during their free time even when their neighbourhood is a high-density urban settlement with limited opportunities for outdoor activities. In the studied neighbourhood, most of the participants mentioned the schoolyard over other locations as their preferred place for outdoor play. Other than the schoolyard, the children mainly reported familiar places in their neighbourhoods, close to their local environments which were also depicted in their drawings and described in their stories. From the perspectives of urban designers and policy-makers, the findings of the study highlight aspects to be concerned about opportunities for outdoor play in high-density and urbanised central neighbourhoods.
Keywords: Children’s outdoor experiences, children’s outdoor perceptions, Izmir, school neighbourhood, urban environmentKentsel Çevrelerde Çocuklar: İzmir-Türkiye’deki Yüksek Yoğunluklu Bir Mahallede Alan Çalışması
Oylum DİKMEN GÜLERYÜZ1, Fehmi DOĞAN2, Altuğ KASALI21İzmir Ekonomi Üniversitesi Meslek Yüksekokulu, İç Mekan Tasarımı Programı, İzmir2İzmir Yüksek Teknoloji Enstitüsü Mimarlık Fakültesi, Mimarlık Bölümü, İzmir
Bu çalışmanın amacı, kentleşme oranı yüksek bir şehir olan İzmir'de çocukların kentsel dış ortamlarıyla olan ilişkilerini anlamak, okul dışı zamanlarda dış mekân tercihlerini etkileyen faktörleri araştırmaktır. Sunulan araştırma, yoğun nüfuslu orta gelirli bir mahallede yürütülen bir saha çalışmasından oluşmaktadır. Katılımcılar, bir devlet okulunun 9-11 yaş arası dördüncü sınıf ilkokul çocuklarını (n=44) ve ebeveynlerini (n=40) içermektedir. Veri toplama yöntemleri olarak anketler, çizim ve hikâye yazma yöntemleri kullanılmıştır. Yürütülen analiz, mahallelerinin sınırlı dış mekân olanaklarına sahip yüksek yoğunluklu bir kentsel bölge olmasına rağmen, çocuklar çoğunlukla boş zamanlarında dış mekânları tercih etmekte olduklarını göstermiştir. Çalışılan mahallede, katılımcıların çoğunun diğer mekânlara kıyasla açık hava oyun alanı olarak okul bahçesinden daha fazla bahsettiği görülmüştür. Okul bahçesinin yanında, çocukların çizdikleri resimlerde ve anlattıkları hikâyelerde, dışarıda vakit geçirdikleri yer olarak yakın çevrelerinden bahsettikleri izlenmiştir. Kentsel planlama ve politika bağlamında, çalışmanın bulguları, yüksek yoğunluklu ve kentleşmiş merkez mahallelerde açık hava oyun fırsatları hakkında endişelenilmesi gereken belirli yönleri vurgulamaktadır.
Anahtar Kelimeler: Çocukların dış mekân deneyimleri, çocukların dış mekân algıları, kentsel çevre, okul mahallesi, İzmirManuscript Language: English
