This paper presents two case studies conducted in Architectural Design education in order to meet understanding and ability criteria in MIAK (Turkish Architectural Accrediting Board) and NAAB (National Architectural Accrediting Board) for ‘sustainability’. The main purpose of this clause is to reinforce students’ ability to design projects that optimize, conserve or reuse natural and built resources; their ability to provide healthy environments for occupants/users, and reduce the environmental impacts of building construction and operations on future generations through such means as carbon-neutral design, bioclimatic design, and energy efficiency. First-year undergraduate architecture students provided the setting for Case Study 1. A comparative study was implemented in a basic design studio between two distinct groups (a test group and a control group) mandated specifically with awareness raising. At semester’s end, both groups’ projects were reviewed and evaluated via questionnaire. Third-year undergraduate architecture students provided the setting for Case Study 2. An experimental study was carried out within the context of green design education, with the purpose of reinforcing understanding and ability of sustainability issues. The overall aim was to integrate building energy performance assessment into the design studio as a design decision support tool. As in Case Study 1, there were two groups. Students in the control group followed the conventional design process, while those in the test group tested the environmental performance of their proposals with computational models and energy simulations carried out with Ecotect v5.20. The conclusion reached was that a conventional design process is inadequate for a multidisciplinary knowledge-based studio aiming to integrate the theoretical basis of the energy-ecology field with architectural studio practice.
Keywords: Understanding and ability, architectural design education; ecological awareness; MIAK and NAAB criteria; sustainability in design education.Bu makale, mimari tasarım eğitimi alanında MIAK (Türk Mimarlık Akreditasyon Kurulu) ve NAAB’ta (Mimarlık Akreditasyon Kurulu) yer alan ‘sürdürülebilirlik’ kriterini, anlama ve yapabilme üzerinden iki farklı uygulama ile değerlendirmeyi öngörmektedir. Bu kriterin temel amacı, öğrenci projelerinde yapı ve doğal kaynakları optimize etmeleri, koruma ve yeniden kullanımı; kullanıcılar için sağlıklı çevreler oluşturabilmeleri; bina inşaa aşamasında karbon emisyonunu azaltacak önlemler almaları; biyoklimatik tasarıma ve enerji verimliliğine önem vermeleridir. Mimarlık 1. sınıf öğrencileri Uygulama No: 1 çalışmasını oluşturmaktadırlar. Temel tasarım stüdyosunda, test ve kontrol grupları adı verilen iki farklı grup üzerinde, bilinci arttırmayı hedef alan karşılaştırmalı bir çalışma ortaya konulmuştur. Dönem sonunda her iki grup da bir anket üzerinden değerlendirilmiştir. Mimarlık 3. sınıf öğrencileri ise Uygulama No: 2 çalışmasının alt yapısını oluşturmuştur. Ekolojik tasarım kriterleri ışığında, sürdürülebilir kriterleri anlama ve yapabilme kavramı üzerine deneysel bir çalışma yapılmıştır. Amaç, bina enerji performans uygulamalarını, tasarım stüdyosuna, bir tasarım kararı destek aracı olarak entegre etmektir. Uygulama No: 1 de olduğu gibi yine iki grup üzerinde çalışılmış; kontrol grubu öğrencileri konvansiyonel süreci takip ederken, test grubu, Ecotect v5.0 programı ile birlikte projelerini bilgisayar destekli enerji simulasyon aracı ile geliştirmişlerdir. Sonuçta, enerji-ekoloji tabanlı bilgi birikimini tasarım stüdyosu eğitimine entegre etmek isteyen multidisipliner bir stüdyo eğitiminde, konvansiyonel metodların yeterli olmadığı ortaya konulmuştur.
Anahtar Kelimeler: Anlama ve bilme, mimari tasarım eğitimi; ekolojik farkındalık; MIAK and NAAB kriterleri; tasarım eğitiminde sürdürülebilirlik.