Being an approach for raising habitability of physical environments, reuse of buildings can be materialized in historic buildings as well as the buildings that has been witnessing near past. The present study focuses on the coffee houses that have been transformed from apartments in Zafer and Alaeddin regions in Konya, Turkey. Five such transformations were categorized in terms of spatial organization, and user satisfactions were measured for each category. In the questionnaire, responded by 244 participants, the spatial organization variables, the layout type (with long hall and without long hall) and the layout style (room concept and holistic concept) were used as independent variables whereas the dependent variables were frequency of use, preference of choosing a table, length of occupancy, general satisfaction and spatial perception of users. According to findings, the transformations that used room concept (with long hall and without long hall) satisfied participants more than that of holistic ones. Therefore, possible to claim that, users respond positively and originality of apartments are preserved highly in the interventions that transform apartments in minimum amount and redesign each room with different ambiance. The study is also important for its proposal of a user satisfaction measurement approach for similar transformations.
Keywords: Re-use of buildings, user satisfaction, architectural designFiziksel çevrelerin yaşanabilirliğini arttırmanın yolu olan yeniden kullanım/ dönüşüm, tarihi yapılar özelinde gerçekleştiği gibi, işlevini yitirmiş, yakın döneme tanıklık eden yapılar için de uygulanabilir bir yöntemdir. Çalışmada, Konya’nın Zafer ve Alâeddin semtlerinde yer alan ve apartmandan kafeye dönüştürülmüş yapılar incelenmiştir. Bu yapılar içinden seçilen 5 apartmanın kafeye dönüşümü, plan kurguları bağlamında sınıflandırılmış ve her birine yönelik kullanıcı memnuniyetleri ölçülmüştür. 244 kişiyle gerçekleştirilen anket çalışması ile, mekânsal organizasyona ilişkin plan tipi (sofalı ve sofasız) ve plan türü (oda ve bütüncül) bağımsız değişkenler olarak, kafeye gelme sıklığı, kafede oturma yeri tercihi, kafede kalma süresi, genel memnuniyet ve mekânsal algı da bağımlı değişkenler olarak belirlenmiştir. Analiz sonuçlarına göre, oda konsepti ile dönüştürülmüş olan sofalı ve sofasız apartmanların birer kafe olarak hizmet verirken kullanıcıyı, bütüncül konseptle dönüştürülenlerden daha fazla memnun ettiği bulgulanmıştır. Buna göre, sofalı ya da sofasız konutların kafeye dönüşümünde, odalar arasındaki ilişkilere en az müdahalede bulunan ve her bir odayı farklı atmosferde kurgulama olanağı sunan dönüşümlerin kullanıcı tarafından da olumlu karşılanan, apartmanların özgün mimari değerlerinin de korunmasına yardımcı olabilecek dönüşümler olduğu iddia edilebilir. Çalışma, gelecekteki benzer dönüşümlerin incelenmesi ve bu dönüşümlerin kullanıcının mekânsal memnuniyeti üzerindeki etkisinin de ölçülebilmesinde kullanılabilecek bir model önerisi sunması açısından da önemlidir.
Anahtar Kelimeler: Yapıların yeniden kullanımı, kullanıcı memnuniyeti, mimari tasarım