Spatial Games: A Learning Experience From Multiple Intelligence Theory to Lefebvre's Triangular Space Dialect, in Architectural Design Education
Pınar Meliha SağıroğluYILDIZ TECHNICAL UNIVERSITYStudents who are trying to adapt themselves to architectural design education are having some problems because they are used to the Turkish secondary education system’s doctrines and discipline. The reason for these problems is that different mental skills are needed for the architectural design education and the secondary education system. Multiple Intelligence Theory as conceived by Howard Gardner states that different mental skills actualize in different parts of the brain. “Spatial Games” is an intelligence practice, which encourages young minds to understand and define space. The game connects Logical–Mathematical intelligence and Visual–Spatial intelligence. This study handles space as a summation of physical realities (such as height, size, light, and heat) which are not measured but predicted during the game. Players relate spaces through proportional relationship. This helps players to perceive these physical properties of spaces and is fictitiously based on the process of “predicting, designing, and examining,” which is parallel to the course that Armstrong offered to facilitate by passing on from one intelligence to other. As a result, there is a connection to this formation to Spatial Triad of Lefebre, which is formed from “predicted, designed, and lived space.” The conclusion of this study also shares experiments and surveys of the game, played with students.
Keywords: Architectural Design Education, Multiple Intelligence Theory, Space, Game, Spatial TriadMimari Tasarım Eğitiminde Çoklu Zeka Kuramından, Lefebre’nin Üçlü Mekan Diyalektiğine Uzanan Bir Öğrenme Deneyimi: Mekan Oyunları
Pınar Meliha SağıroğluYILDIZ TEKNİK ÜNİVERSİTESİTürkiye’de orta öğretim sistemi, disiplini ve öğretileriyle büyüyen meslek öğrenimi adayları, mimarlık eğitimi sistemine geçişte zorlanmakta ve bir takım adaptasyon problemleri yaşamaktadırlar. Bunun sebebi, orta öğretim döneminde öğretilen dersler ile mimari tasarım eğitiminin farklı düşünme becerileri gerektirmesinden kaynaklanmaktadır. Gardner’ın oluşturduğu “Çoklu Zeka Kuramı”, bu farklı düşünme becerilerinin beynin farklı bölümleri tarafından gerçekleştirildiğini ortaya çıkarmıştır. Mekan Oyunları, Türk Eğitim Sistemi’nin mantıksal – matematiksel zeka tabanına dayalı “Orta Öğretim” aşamasından sonra, üç boyutlu algılama, düşünme ve tasarım becerilerinin geliştirildiği uzamsal-spatial zeka kullanımına geçişte kolaylık sağlayabilecek bir zihin pratiğidir. Oyun, temelde mekanın fiziksel gerçekliklerinin (yükseklik, büyüklük, aydınlık, sıcaklık vb.) tahmini matematiksel formüllerle ifade edilmesini amaçlarken aynı zamanda birbirinden farklı mekanlar arasında da matematiksel bir oran ilişkisi kurarak bu fiziksel gerçekliklerin algılanmasını kolaylaştırmaktadır. Kurgusal olarak, Armstrong’un bir zekadan diğerine geçiş için önerdiği süreç paralelliğinde “tanımlama deneyimleme ve sorgulama” aşamalarından oluşmakta ve Lefebvre’nin mekanı Algılanan, Tasarlanan ve Yaşanılan olarak tanımladığı Spatial Triad ile ilişkilendirilmektedir. Çalışma bu zihin pratiği kurgusunun öğrenciler ile deneyimlenmesi ve değerlendirmenin yapılması ile sonuçlanmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Mimari Tasarım Eğitimi, Çoklu Zeka Kuramı, Mekan, Oyun, Üçlü Mekan DiyalektiğiManuscript Language: Turkish
